نیّت زکات

(مسأله 1953) انسان باید زكات را به قصد قربت ـ یعنی: برای انجام فرمان خداوند عالم ـ بدهد و در نیت معین كند كه آنچه را می‎دهد زكات مال است، یا زكات فطره ولی اگر مثلاً زكات گندم و جو بر او واجب باشد، لازم نیست معین كند چیزی را كه می‎دهد زكات گندم است یا زكات جو.

(مسأله 1954) كسی كه زكات چند مال بر او واجب شده، اگر مقداری زكات بدهد و نیت هیچ كدام آنها را نكند چنان چه چیزی را كه داده هم جنس یكی از آنها باشد، زكات همان جنس حساب می‎شود و اگر هم‎جنس هیچ كدام آنها نباشد، به همه آنها قسمت می‎شود، پس كسی كه زكات چهل گوسفند و زكات پانزده مثقال طلا بر او واجب است، اگر مثلاً یك گوسفند از بابت زكات بدهد و نیت هیچ كدام آنها را نكند، زكات گوسفند حساب می‎شود ولی اگر مقداری نقره بدهد به زكاتی كه برای گوسفند و طلا بدهكار است تقسیم می‎شود.

(مسأله 1955) اگر كسی را وكیل كند که زکات مال او را بدهد، چنانچه وکیل وقتی که زکات را به فقیر می‌دهد، از طرف مالک نیّت زکات کند، کافی است.

(مسأله 1956) اگر مالك یا وكیل او بدون قصد قربت زكات را به فقیر بدهد و پیش از آن كه آن مال از بین برود، خود مالك نیت زكات كند، زكات حساب می‎شود.