زکات فطره

(مسأله 1987) كسی كه موقع مغرب شب عید فطر بالغ و عاقل و هشیار است و فقیر و بنده كس دیگری نیست، باید برای خودش و كسانی كه نان خور او هستند، هر نفری یك صاع كه تقریباً سه كیلو است گندم یا جو یا خرما یا كشمش یا برنج یا ذرت و مانند اینها را به مستحق بدهد و اگر پول یكی از اینها را هم بدهد كافی است.

(مسأله 1988) كسی كه مخارج سال خود و عیالاتش را ندارد و كسبی هم ندارد كه بتواند مخارج سال خود و عیالاتش را بگذراند فقیر است و دادن زكات فطره بر او واجب نیست.

(مسأله 1989) انسان باید فطره كسانی را كه موقع مغرب شب عید فطر، نان‎خور او حساب می‎شوند بدهد، كوچك باشند یا بزرگ، مسلمان باشند یا كافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد یا نه، در شهر خود او باشند یا در شهر دیگر.

(مسأله 1990) اگر كسی را كه نان خور او است و در شهر دیگر است وكیل كند كه از مال او فطره خود را بدهد، چنان چه اطمینان داشته باشد كه فطره را می‎دهد، لازم نیست خودش فطره او را بدهد.

(مسأله 1991) فطره مهمانی كه پیش از مغرب شب عید فطر با رضایت صاحبخانه وارد شده و نان خور او حساب می‌شود، بر او واجب است.

(مسأله 1992) فطره مهمانی كه پیش از غروب شب عید فطر بدون رضایت صاحبخانه وارد می‌شود در صورتی که نان خور او حساب شود واجب است و هم چنین است فطره كسی كه انسان را مجبور كرده‎اند كه خرجی او را بدهد.

(مسأله 1993) فطره مهمانی كه بعد از غروب شب عید فطر وارد می‎شود، بر صاحب‎خانه واجب نیست، اگر چه پیش از غروب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.

(مسأله 1994) اگر كسی موقع غروب شب عید فطر دیوانه یا بیهوش باشد، زكات فطره بر او واجب نیست.

(مسأله 1995) اگر پیش از غروب بچه بالغ شود، یا دیوانه عاقل گردد، یا فقیر غنی شود، در صورتی كه شرایط واجب شدن فطره را دارا باشد، باید زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1996) كسی كه موقع غروب شب عید فطر، زكات فطره بر او واجب نیست، اگر تا پیش از ظهر روز عید شرط‎های واجب شدن فطره در او پیدا شود، مستحب است زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1997) كافری كه بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده فطره بر او واجب نیست، ولی مسلمانی كه شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود، باید زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1998) كسی كه فقط به اندازه یك صاع كه تقریباً سه كیلو است گندم و مانند آن دارد، مستحب است زكات فطره را بدهد و چنان چه عیالاتی داشته باشد و بخواهد فطره آنان را هم بدهد می‎تواند به قصد فطره، آن یك صاع را به یكی از عیالاتش بدهد و او هم به همین قصد به دیگری بدهد و هم چنین تا به نفر آخر برسد و بهتر است نفر آخر چیزی را كه می‎گیرد به كسی بدهد كه از خودشان نباشد، و اگر یكی از آنها صغیر باشد، ولی او به جای او می‌گیرد و احتیاط آن است كه چیزی را كه برای صغیر گرفته به كسی ندهد.

(مسأله 1999) اگر بعد از غروب شب عید فطر بچه‌دار شود، یا كسی نان‎خور او حساب شود، واجب نیست فطره او را بدهد؛ اگرچه مستحب است فطره كسانی را كه بعد از مغرب تا پیش از ظهر روز عید نان خور او حساب می‎شوند بدهد.

(مسأله 2000) اگر انسان نان خور كسی باشد و پیش از غروب نان خور كس دیگر شود، فطره او بر كسی كه نان خور او شده واجب است. مثلاً اگر دختر پیش از مغرب به خانه شوهر رود، شوهرش باید فطره او را بدهد.

(مسأله 2001) كسی كه دیگری باید فطره او را بدهد، واجب نیست فطره خود را بدهد.

(مسأله 2002) اگر فطره انسان بر كسی واجب باشد و او فطره را ندهد، بر خود انسان واجب نمی‎شود.

(مسأله 2003) اگر كسی كه فطره او بر دیگری واجب است خودش فطره را بدهد، از كسی كه فطره بر او واجب شده ساقط نمی‎شود.

(مسأله 2004) زنی كه شوهرش مخارج او را نمی‌دهد، چنان چه نان‌خور كس دیگر باشد، فطره‎اش بر آن كس واجب است. و اگر نان‎خور كس دیگر نیست، در صورتی كه فقیر نباشد، باید فطره خود را بدهد.

(مسأله 2005) كسی كه سید نیست، نمی‎تواند به سید فطره بدهد حتی اگر سیدی نان خور او باشد، نمی‎تواند فطره او را به سید دیگر بدهد.

(مسأله 2006) فطره طفلی كه از مادر یا دایه شیر می‎خورد، بر كسی است كه مخارج مادر یا دایه را می‎دهد. ولی اگر مادر یا دایه مخارج خود را از مال طفل برمی‎دارد، فطره طفل بر كسی واجب نیست.

(مسأله 2007) انسان اگر چه مخارج عیالاتش را از مال حرام بدهد، باید فطره آنان را از مال حلال بدهد.

(مسأله 2008) اگر انسان كسی را اجیر نماید و شرط كند كه مخارج او را بدهد باید فطره او را هم بدهد، ولی چنان چه شرط كند كه مقداری از مخارج او را بدهد و مثلاً پولی برای مخارجش بدهد، دادن فطره او واجب نیست.

(مسأله 2009) اگر كسی بعد از غروب شب عید فطر بمیرد، باید فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند ولی اگر پیش از غروب بمیرد، واجب نیست فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند.

(مسأله 1987) كسی كه موقع مغرب شب عید فطر بالغ و عاقل و هشیار است و فقیر و بنده كس دیگری نیست، باید برای خودش و كسانی كه نان خور او هستند، هر نفری یك صاع كه تقریباً سه كیلو است گندم یا جو یا خرما یا كشمش یا برنج یا ذرت و مانند اینها را به مستحق بدهد و اگر پول یكی از اینها را هم بدهد كافی است.

(مسأله 1988) كسی كه مخارج سال خود و عیالاتش را ندارد و كسبی هم ندارد كه بتواند مخارج سال خود و عیالاتش را بگذراند فقیر است و دادن زكات فطره بر او واجب نیست.

(مسأله 1989) انسان باید فطره كسانی را كه موقع مغرب شب عید فطر، نان‎خور او حساب می‎شوند بدهد، كوچك باشند یا بزرگ، مسلمان باشند یا كافر، دادن خرج آنان بر او واجب باشد یا نه، در شهر خود او باشند یا در شهر دیگر.

(مسأله 1990) اگر كسی را كه نان خور او است و در شهر دیگر است وكیل كند كه از مال او فطره خود را بدهد، چنان چه اطمینان داشته باشد كه فطره را می‎دهد، لازم نیست خودش فطره او را بدهد.

(مسأله 1991) فطره مهمانی كه پیش از مغرب شب عید فطر با رضایت صاحبخانه وارد شده و نان خور او حساب می‌شود، بر او واجب است.

(مسأله 1992) فطره مهمانی كه پیش از غروب شب عید فطر بدون رضایت صاحبخانه وارد می‌شود در صورتی که نان خور او حساب شود واجب است و هم چنین است فطره كسی كه انسان را مجبور كرده‎اند كه خرجی او را بدهد.

(مسأله 1993) فطره مهمانی كه بعد از غروب شب عید فطر وارد می‎شود، بر صاحب‎خانه واجب نیست، اگر چه پیش از غروب او را دعوت كرده باشد و در خانه او هم افطار كند.

(مسأله 1994) اگر كسی موقع غروب شب عید فطر دیوانه یا بیهوش باشد، زكات فطره بر او واجب نیست.

(مسأله 1995) اگر پیش از غروب بچه بالغ شود، یا دیوانه عاقل گردد، یا فقیر غنی شود، در صورتی كه شرایط واجب شدن فطره را دارا باشد، باید زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1996) كسی كه موقع غروب شب عید فطر، زكات فطره بر او واجب نیست، اگر تا پیش از ظهر روز عید شرط‎های واجب شدن فطره در او پیدا شود، مستحب است زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1997) كافری كه بعد از غروب شب عید فطر مسلمان شده فطره بر او واجب نیست، ولی مسلمانی كه شیعه نبوده، اگر بعد از دیدن ماه شیعه شود، باید زكات فطره را بدهد.

(مسأله 1998) كسی كه فقط به اندازه یك صاع كه تقریباً سه كیلو است گندم و مانند آن دارد، مستحب است زكات فطره را بدهد و چنان چه عیالاتی داشته باشد و بخواهد فطره آنان را هم بدهد می‎تواند به قصد فطره، آن یك صاع را به یكی از عیالاتش بدهد و او هم به همین قصد به دیگری بدهد و هم چنین تا به نفر آخر برسد و بهتر است نفر آخر چیزی را كه می‎گیرد به كسی بدهد كه از خودشان نباشد، و اگر یكی از آنها صغیر باشد، ولی او به جای او می‌گیرد و احتیاط آن است كه چیزی را كه برای صغیر گرفته به كسی ندهد.

(مسأله 1999) اگر بعد از غروب شب عید فطر بچه‌دار شود، یا كسی نان‎خور او حساب شود، واجب نیست فطره او را بدهد؛ اگرچه مستحب است فطره كسانی را كه بعد از مغرب تا پیش از ظهر روز عید نان خور او حساب می‎شوند بدهد.

(مسأله 2000) اگر انسان نان خور كسی باشد و پیش از غروب نان خور كس دیگر شود، فطره او بر كسی كه نان خور او شده واجب است. مثلاً اگر دختر پیش از مغرب به خانه شوهر رود، شوهرش باید فطره او را بدهد.

(مسأله 2001) كسی كه دیگری باید فطره او را بدهد، واجب نیست فطره خود را بدهد.

(مسأله 2002) اگر فطره انسان بر كسی واجب باشد و او فطره را ندهد، بر خود انسان واجب نمی‎شود.

(مسأله 2003) اگر كسی كه فطره او بر دیگری واجب است خودش فطره را بدهد، از كسی كه فطره بر او واجب شده ساقط نمی‎شود.

(مسأله 2004) زنی كه شوهرش مخارج او را نمی‌دهد، چنان چه نان‌خور كس دیگر باشد، فطره‎اش بر آن كس واجب است. و اگر نان‎خور كس دیگر نیست، در صورتی كه فقیر نباشد، باید فطره خود را بدهد.

(مسأله 2005) كسی كه سید نیست، نمی‎تواند به سید فطره بدهد حتی اگر سیدی نان خور او باشد، نمی‎تواند فطره او را به سید دیگر بدهد.

(مسأله 2006) فطره طفلی كه از مادر یا دایه شیر می‎خورد، بر كسی است كه مخارج مادر یا دایه را می‎دهد. ولی اگر مادر یا دایه مخارج خود را از مال طفل برمی‎دارد، فطره طفل بر كسی واجب نیست.

(مسأله 2007) انسان اگر چه مخارج عیالاتش را از مال حرام بدهد، باید فطره آنان را از مال حلال بدهد.

(مسأله 2008) اگر انسان كسی را اجیر نماید و شرط كند كه مخارج او را بدهد باید فطره او را هم بدهد، ولی چنان چه شرط كند كه مقداری از مخارج او را بدهد و مثلاً پولی برای مخارجش بدهد، دادن فطره او واجب نیست.

(مسأله 2009) اگر كسی بعد از غروب شب عید فطر بمیرد، باید فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند ولی اگر پیش از غروب بمیرد، واجب نیست فطره او و عیالاتش را از مال او بدهند.