مصرف زكات فطره

(مسأله 2010) اگر زکات فطره را به یکی از هشت مصرفی که سابقاً برای زکات مال گفته شد برسانند کافی است. ولی احتیاط مستحبّ آن است که فقط به فقرای شیعه بدهند.

(مسأله 2011) اگر طفل شیعه‎ای فقیر باشد، انسان می‎تواند فطره را با اذن ولی شرعی او به مصرف او برساند، یا به واسطه دادن به ولی طفل، ملك طفل نماید.

(مسأله 2012) فقیری كه فطره به او می‎دهند، لازم نیست عادل باشد ولی احتیاط واجب آن است كه به شراب خوار و كسی كه آشكارا معصیت می‎كند فطره ندهند.

(مسأله 2013) به كسی كه فطره را در معصیت مصرف می‎كند نباید فطره بدهند.

(مسأله 2014) احتیاط واجب آن است كه به یك فقیر بیشتر از مخارج سالش و کمتر از یک صاع که تقریباً سه کیلو است فطره ندهند.

(مسأله 2015) اگر از جنسی كه قیمتش دو برابر قیمت معمولی آن است مثلاً از گندمی كه قیمت آن دو برابر قیمت گندم معمولی است، نصف صاع كه معنای آن در مسأله پیش گفته شد بدهد كافی نیست و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشكال دارد.

(مسأله 2016) انسان نمی‎تواند نصف صاع را از یك جنس مثلاً گندم و نصف دیگر آن را از جنس دیگر مثلاً جو بدهد، و اگر آن را به قصد قیمت فطره هم بدهد اشكال دارد.

(مسأله 2017) مستحب است در دادن زكات فطره، خویشان فقیر خود را بر دیگران مقدم بدارد و بعد همسایگان فقیر را، بعد اهل علم فقیر را ولی اگر دیگران از جهتی برتری داشته باشند، مستحب است آنها را مقدم بدارد.

(مسأله 2018) اگرانسان به خیال این كه كسی فقیر است به او فطره بدهد و بعد بفهمد فقیر نبوده، چنان چه مالی را كه به او داده از بین نرفته باشد، باید پس بگیرد و به مستحق بدهد. و اگر نتواند پس بگیرد، باید از مال خودش فطره را بدهد، و اگر از بین رفته باشد، در صورتی كه گیرنده فطره می‎دانسته آنچه را گرفته فطره است، باید عوض آن را بدهد، و اگر نمی‎دانسته، دادن عوض بر او واجب نیست و انسان باید دوباره فطره را بدهد.

(مسأله 2019) اگر كسی بگوید فقیرم، نمی‎شود به او فطره داد، مگر آن كه از گفته او اطمینان پیدا شود، یا انسان بداند كه قبلاً فقیر بوده است.