مُتْعه یا صیغه

(مسأله 2417) صیغه کردن زن اگر چه برای لذّت بردن هم نبا شد صحیح است.

(مسأله 2418) شوهر بیش از چهار ماه نباید نزدیکی با متعه خود را ترک کند.

(مسأله 2419) زنی که صیغه می‌شود اگر در عقد شرط کند که شوهر با او نزدیکی نکند عقد وشرط او صحیح است وشوهر فقط می‌تواند لذّتهای دیگر از او ببرد، ولی اگر بعداً به نزدیکی راضی شود، شوهر می‌تواند با او نزدیکی نماید.

(مسأله 2420) زنی که صیغه شده اگر چه آبستن شود، حق خرجی ندارد.

(مسأله 2421) زنی که صیغه شده حق همخوابی ندارد واز شوهر ارث نمی‌برد، وشوهر هم از او ارث نمی‌برد.

(مسأله 2422) زنی که صیغه شده اگر نداند که حق خرجی وهم خوابی ندارد عقد او صحیح است، وبرای آنکه نمی‌دانسته حقّی به شوهر پیدا نمی‌کند.

(مسأله 2423) زنی که صیغه شده، می‌تواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون برود، ولی اگر به واسطه بیرون رفتن، حقّ شوهر از بین می‌رود، بیرون رفتن او حرام است.

(مسأله 2424) اگر زنی مردی را وکیل کند که به مدّت ومبلغ معیّن اورا برای خود صیغه نماید، چنانچه مرد او را برای عقد دائم خود در آورد یا به غیر از مدّت یا مبلغی که معیّن شده اورا صیغه کند، وقتی آن زن فهمید، اگر بگوید راضی هستم عقد صحیح وگرنه باطل است.

(مسأله 2425) پدر وجدّ پدری می‌توانند برای محرم شدن، یک ساعت یا دو ساعت زنی را به عقد پسر نابا لغ خود درآورند، و نیز می‌توانند دختر نابالغ خود را برای محرم شدن، به عقد کسی درآورند، ولی باید آن عقد برای دختر مفسده نداشته با شد.

(مسأله 2426) اگر پدر یا جدّپدری، طفل خود را که در محلّ دیگری است و نمی‌داند زنده است یا مرده، برای محرم شدن به عقد کسی درآورد، بر حسب ظاهر محرم بودن حاصل می‌شود و چنانچه بعداً معلوم شود که در موقع عقد آن دختر زنده نبوده، عقد باطل است و کسانی که به واسطه عقد ظاهراً محرم شده بودند، نامحرمند.

(مساله 2427) اگر مرد مدّت صیغه را ببخشد. چنانچه با او نزدیکی کرده، باید تمام چیزی را که قرار گذاشته به او بدهد و اگر نزدیکی نکرده، باید نصف آن را بدهد.

(مسأله 2428) مرد می‌تواند زنی را که صیغه او بوده و هنوز عدّه‌اش تمام نشده به عقد دائم خود در آورد یا اینکه دوباره صیغه نماید، ولی در موقعی که هنوز صیغه او است و مدّت تمام نشده است اگر بخواهد او را به عقد دائم خود در بیاورد باید اوّل مدّت او را ببخشد و سپس او را به عقد دائم خود در بیاورد.