طلاق مُبارات

(مسأله 2526) اگر زن و شوهر یکدیگر را نخواهند و زن مالی به مرد بدهد که او را طلاق دهد، آن طلاق را مُبارات گویند.

(مسأله 2527) اگر شوهر بخواهد صیغه مبارات را بخواند، چنانچه مثلاً اسم زن فاطمه باشد، باید بگوید: بارَأْتُ زَوْجَتی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِقٌ. یعنی: مبارات کردم زنم فاطمه را در مقابل همر او پس او رها است، و اگر دیگری را وکیل کند، وکیل باید بگوید: بارأْتُ زَوْجَةَ مُوَکِلی فاطِمَةَ عَلی مَهْرِها فَهِیَ طالِقٌ. و در هر دو صورت به جای کلمه (عَلی مَهْرِها) (بِمَهْرِها) بگوید، اشکال ندارد.

(مسأله 2528) صیغه طلاق خُلع و مبارات باید بعربی صحیح خوانده شود ولی اگر زن برای آنکه مال خود را به شوهر ببخشد مثلاً به فارسی بگوید برای طلاق، فلان مال را به تو بخشیدم اشکال ندارد.

(مسأله 2529) اگر زن در بین عدّه طلاق خُلع یا مبارات از بخشش خود برگرددشوهر می‌تواند رجوع کند و بدون عقد دوباره او را زن خود قرار دهد.

(مسأله 2530) مالی را که شوهر برای طلاق مبارات می‌گیرد، باید بیشتر از مهر نباشد ولی در طلاق خُلع اگر بیشتر باشد اشکال ندارد.