2. آب قلیل

(مساله 25) آب قلیل آبی است که از زمین نجوشد و از کرُ کمتر باشد.

(مساله 26) اگر آب قلیل روی چیز نجس بریزد،یا چیز نجس به آن برسد، نجس می‌شود. ولی اگر از بالا با فشار روی چیز نجس بریزد، مقداری که به آن چیز می‌رسد، نجس و هر چه بالاتر از آن است پاک می‌باشد ونیز اگر مثل فواره با فشار از پائین به بالا رود در صورتی که نجاست به بالا برسد، پائین نجس نمی‌شود و اگر نجاست به پائین برسد، بالا نجس می‌شود.

(مساله 27) آب قلیلی که برای برطرف کردن عین نجاست روی چیز نجس ریخته شود و از آن جدا گردد، نجس است. و باید ازآب قلیلی هم که بعد ازبرطرف شدن عین نجاست، برای آب کشیدن چیز نجس روی آن می‌ریزند و از آن جدا می‌شود، اجتناب کنند. ولی آبی که با آن مخرج بول و غائط را می‌شویند با پنج شرط پاک است:

اول: آنکه بو یا رنگ یا مزه آب به واسطه نجاست تغییر نکرده باشد. دوم: نجاستی از خارج به آن نرسیده باشد. سوم: نجاست دیگری مثل خون یا بول یا غائط بیرون نیامده باشد. چهارم: ذره‌های غائط در آب پیدا نباشد. پنجم: بیشتر از مقدار معمول، نجاست به اطراف مخرج نرسیده باشد.