8. کافر

(مساله 106) کافر، یعنی کسی که منکر خدا است یا برای خدا شریک قرار می‌دهد یا رسالت حضرت خاتم الانبیاء، محمّد بن عبدالله| را قبول ندارد مگر اهل کتاب که درآخر مساله ذکر میشود و همچنین است اگر در یکی از اینها شک داشته باشد و نیز کسی که ضروری دین، یعنی چیزی را که مسلمانان جزء دین اسلام می‌دانند منکر شود، چنانچه بداند آن چیز ضروری دین است و انکار آن چیزبرگردد به انکار خدا، یا توحید، یا نبوت، نجس می‌باشد و اگر ضروری دین بودن آن را نداند، به طوری که انکار آن به انکار خدا یا توحید یا نبوت برنگردد، بهتر آن است که از او اجتناب کنند. کفّاری که مانند یهود و نصاری اهل کتاب می‌باشند ذاتاً پاک می‌باشند و تا هنگامی که علم به ملاقات بدن آنها با یکی از نجاسات که ذکر شد و می‌شود حاصل نشده است، اجتناب لازم نیست.

(مساله 107) تمام بدن کافر غیر اهل کتاب حتی مو و ناخن و رطوبتهای او نجس است.

(مساله 108) اگر پدر و مادر و جد و جدۀ بچه نابالغ کافر غیر اهل کتاب باشند، آن بچه هم نجس است، و اگر یکی از اینها مسلمان باشد بچه پاک است.

(مساله 109) کسی که معلوم نیست مسلمان است یا نه، پاک می‌باشد. ولی احکام دیگر مسلمانان را ندارد، مثلاً نمی‌تواند زن مسلمان بگیرد و نباید در قبرستان مسلمانان دفن شود.

(مساله 110) اگر مسلمانی به یکی از دوازده امام دشنام دهد، یا با آنان دشمنی داشته باشد، نجس است. وهمچنین است غلاة، یعنی کسانی که یکی از ائمه^ را خدا می‌خوانند یا می‌گویند خدا در او حلول کرده است.