امر به معروف و نهی از منکَر

(مسأله 2784) امر به معروف و نهی از منکر با شرائطی که ذکر خواهد شد واجب است، و ترک آن معصیت است، و در مستحبّات و مکروهات امر و نهی، مستحبّ است.

(مسأله 2785) امر به معروف و نهی از منکر واجب کفائی می‌باشد و در صورتی که بعضی از مکلًّفین قیام به آن بکنند از دیگران ساقط است، و اگر اقامه معروف و جلوگیری از منکر موقوف بر اجتماع جمعی از مکلفین باشد، واجب است اجتماع کنند.

(مسأله 2786) اگر بعضی امر و نهی کنند و مؤثر نشود و بعض دیگر احتمال بدهند که امر آنها یا نهی آنها مؤثر است واجب است امر و نهی کنند.

(مسأله 2787) بیان مسأله شرعیّه کفایت نمی‌کند در امر به معروف و نهی از منکر بلکه باید مکلّف امر و نهی کند.

(مسأله 2788) در امر به معروف و نهی از منکر قصد قربت معتبر نیست، بلکه مقصود اقامه واجب و جلوگیری از حرام است.