بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ، وَ الصَّلَاةُ وَ السَّلَامُ عَلَی سَیِّدِنا وَ نَبِیِّنَا أَبِی الْقَاسِمِ المصطفی مُحَمَّد، وَ عَلَی أهلِ بَیتِهِ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ، سیَّما بَقیَّهَ اللهِ فِی الأرضین، وَ لعنةُ اللهِ على أعدائهم أجمعین إلى یوم الدین.
با سلام و تحیت به آن مجمع محترم،
قال رسولُ الله (صلی الله علیه و آله): «إنّ مَثَلَ العُلَماءِ كمَثَلِ النُّجومِ فی السّماءِ، یُهتَدى بِها فی ظُلُماتِ البَرِّ و البَحرِ».
جایگاه علم و عالم در اسلام عزیز آنقدر رفیع و بلند است که شخصی بخواهد از آن سخن بگوید، بدون بهرهمندی از کلام خالق و پیامبر اکرم و ائمه معصومین (علیهمالسلام)، از عهده آن برنمیآید. و شاید بتوان گفت از هیچ قشری در قرآن و احادیث همانند علم و عالم تمجید به عمل نیامدهاست.
همانطور که در صدر کلام، حدیث پیامبر خاتم (صلی الله علیه و آله) نقل شد، آنچه موجب روشنایی و از بین بردن ظلمات است، عالم است. بدون شک مطلب روشن است که هدف سخن حضرت، از بین بردن ظلمت جهالت و آشکار شدن نور هدایت است.
در بیان دیگر، برای این طایفه مقام شفاعت را قائل شدهاند: «ثلاثةٌ یَشفَعُونَ إلى اللّه ِ عَزَّ و جلَّ فَیُشَفَّعُونَ: الأنبیاءُ، ثُمّ العُلَماءُ، ثُمّ الشُّهَداءُ». و در اوج تکریم، از عالمان بهعنوان ورثه انبیاء یاد میکنند و دهها روایت دیگر در تکریم و تعظیم این قشر مهم ذکر شدهاست.
اما سخن در این است: عالمی که اینگونه مورد تمجید قرار گرفتهاست، دارای چه ویژگیهایی است. به نظر میرسد باید مزایای خاصی داشته باشد. و شاید بهترین معرفی را امام صادق (علیهالسلام) داشته که فرمود: «عُلَماءُ شیعَتِنا مُرابِطونَ فِی الثَّغرِ الّذی یَلی إبلیسَ وعَفاریتَهُ، یَمنَعونَهُم عَنِ الخُروجِ عَلى ضُعَفاءِ شیعَتِنا، وعَن أن یَتَسَلَّطَ عَلَیهِم إبلیسُ وشیعَتُهُ».
عالمانی که مرزبان باشند؛ یعنی مرز اعتقادی مردم را محافظت کنند. و بدون تردید هر کسی که لباس عالم را به تن دارد، مصداق این بیانات نخواهد شد.
امروز، متأسفانه عدهای در لباس دین، با بیاطلاعی و عدم آگاهی و بیتوجهی نسبت به تاریخ، نه تنها مرزبان اعتقاد نیستند، بلکه در مسلّمات تاریخی شبهه ایجاد میکنند و زحمت عدهای را زیاد مینمایند. یکی از شخصیتهای اثرگذار زمان ما، مرحوم آیتالله حاج شیخ محمد یزدی (رحمتالله علیه) بودهاست. شاید نسل امروز حوزه با سوابق این شخصیت کمتر آشنایی داشته باشند.
اینجانب، با شناخت نزدیک شصت سال، مطالبی را عرض میکنم: مرحوم آقای یزدی، عالم زمانشناس، مدیر و مدبّر بودهاست. قبل از انقلاب، از اساتید برجسته حوزه بود و در عرصه منبر و خطابه و تبلیغ، بسیار موفق و مورد توجه بودهاست. حُریّت و آزاداندیشی را میتوان از صفات بارز آن مرحوم دانست.
از آغاز نهضت امام راحل (رحمتالله علیه)، در کنار آن مرد بزرگ و یگانه دوران قرار گرفت و در راه هدف آن بزرگوار، از هیچ کوششی دریغ نکرد. زحمت زندان و تبعید را متحمل گردید و بعد از انقلاب، در تثبیت نظام اسلامی در مناصب مختلف نقشآفرینی کرد. و بعد از امام، در کنار رهبر معظم انقلاب، در حمایت از ایشان و بیان حقایق در مسیر ولایت فقیه، از هیچ کوششی فروگذار نکرد. بیمهریها را به جان خرید، اما از هدف خود دست برنداشت و آبروی خود را به میدان آورد.
از دیگر ویژگیهای این شخصیت عزیز، تقوا و تدیّن و عمل به تکلیف در تمام دوران زندگی پربرکتش بود. به معنای دیگر، دیانت و سیاست را در کنار هم جمع کرد، میتوان این شخصیت پر تلاش را یک الگوی ارزنده برای نسل جوان معرفی نمود.
در پایان لازم میدانم از تلاش همه برگزارکنندگان این جلسه محترم تشکرنموده و توفیقات همگان را از خداوند متعال خواستارم.
18 آذرماه ۱۴۰۴
حسین نوری همدانی